POLYMER30

POLYMER30

پلیمر سی وبلاگ تخصصی مهندسی پلیمر است که تا سطح دکترا به تمام جنبه های علمی ، صنعتی ، و تکنولوژیکی پلیمر ها می پردازد، در این زمینه با ما همراه باشید.
POLYMER30

POLYMER30

پلیمر سی وبلاگ تخصصی مهندسی پلیمر است که تا سطح دکترا به تمام جنبه های علمی ، صنعتی ، و تکنولوژیکی پلیمر ها می پردازد، در این زمینه با ما همراه باشید.

پایان نامه و تحقیقات رشته مهندسی پلیمر، با هدف رسیدن به ایده های کاربردی

 

مشاوره پایان نامه بر ای دستیابی به نتایج کاربردی و صنعتی

تبدیل مستقیم پروژه تحقیقاتی به شرکت دانش بنیان و کاربرد های صنعتی 



اگر می خواهید وارد رشته مهندسی پلیمر و یا هر یک از زیر شاخه های رشته پلیمر شوید،و یا در حال تحصیل در این رشته هستید، باید مسیر خود را از همان ابتدا  مشخص کنید.

 خواندن این مقاله به شما دیدگاه هایی را می دهد، که چند سال پس از اتمام تحصیل ممکن است بدست بیاورید. 

 این مقاله، در مورد داشتن ایده ، و انجام تحقیقات مناسب در طول تحصیل ، برای دست یافتن به نتایجی همچون تبدیل یک ایده به یک کار و داشتن در آمد از نتایج آن ، به مهندسین رشته های پلیمر ، مهندسی شیمی ، مهندسی مواد، مهندسی پزشکی و سایر رشته های نوپایی که صنایع آنها، تکنولوژی های داخلی نداشته و از طرفی ، پیدا کردن کار در آنها نیز امری بسیار دشوار و زننده است، به شدت توصیه می شود.

در این مقاله به این مساله می پردازیم که چگونه با انجام تحقیقات مناسب و جهت دار، در حین تحصیل، و بخصوص برای پروژه های نهایی نظیر پایان نامه و رساله های دکتری و کار آموزی ها ، خود را برای داشتن کسب و کار دانش بنیان خود آماده کنید، و  فکر درس خواندن برای کار پیدا کردن در این رشته ها را از سر بیرون کنید.

اگر بگوییم صنایعی نظیر پلیمر و پتروشیمی ، و تمامی زیر شاخه هایی که در آنها به نحوی از این مواد، و تکنولوژی های آن، به نحوی استفاده می کنند ، صنایعی تریلیون دلاری هستند، اصلاً مهم نیست. بلکه مهم اینجاست که شما در این صنعت به چه شکلی می توانید وارد شوید، آیا حقوق بگیر این صنعت خواهید شد و یا باید به فکر داشتن کسب و کار خود بروید ؟ 

اصلاً می دانید بخش های خصوصی صنایعی نظیر قطعه سازی ، صنعت خودرو ، بسته بندی ، مهندسی پزشکی ، صنایع ساختمانی و لازم خانگی و صد ها مورد دیگر، شاید 1% از آنها نیز در دستان افراد تحصیل کرده در آن رشته ها نیست. پس دلیل اینکه در این رشته ها کاری وجود ندارد ، شاید این باشد که بسیاری اصلاً نمی دانند که چه رشته ای چه کارهایی می تواند انجام دهد ! شاید هم نخواهند دست زیاد شود، با این وجود، این صنایع بزرگ ، استخدام رشته مهندسی پلیمر ، ندارند، مگر آنهایی که به داشتن بخش تحقیق و توسعه رسیده اند، و در این مقطع نیز رقابت بسیار شدید تر از چیزی است که بر سر صندلی های پلیمر امیر کبیر است.

در بخش های دولتی این رشته ها نیز داستان کنکور و آزمون دوباره تکرار می شود.



معمولاً اساتید دانشگاه برخی از ریزه کاری های اجرای، تکنیکی، و یا دیدگاه هایی با کاربرد اجرایی و درآمد زایی  یک پروژه تحقیقاتی را به دانشجو های عزیز نمیگویند، که این مورد ممکن است ده ها دلیل و نکته  در خود  داشته باشد
دلایلی که از اختراع دوباره چرخ گرفته تا عدم آشنایی با ریزه کاری ها و ورود به ناشناخته هایی که بر عهده دانشجویان گذاشته می شوند.
و در حالت خوش بینانه ممکن است  توقع بالای یک استاد فرهیخته از دانشجو برای یاد گیری بیشتر باشد !
همچنین بسیاری از موضوعات مورد نظر اساتید، با وجود زمان زیاد و زحمت فراوانی که بر تیم تحقیقاتی متحمل میکند
در آخر نفع مالی برای دانشجو نداشته و نمی توان آن را  تبدیل به یک موضوع پول ساز کرد.

از طرفی در بهترین حالت، خروجی بسیاری از پروژه های تحقیقاتی که اجرا می شوند، روند های اجرایی کپی شده ای هستند که یا قبلاً برای مواد شبیه با کاربرد یکسان ، انجام شده اند
و یا توسط فرایند های مشابه و آزمون هایی با شرایط مشابه اجرا شده اند، که نتایج یکسانی رو در تحلیل بوجود می آورند.
از طرف دیگر روند طی شده در طول تحقیقات نیز نتایجی با نو آوری عملی در پی نخواهد داشت.

قدر مسلم، هستند اساتید و دانشجویان و تیم های حرفه ای تحقیقاتی، که کاملاً به ایده و نتایج احتمالی پروپوزال، وافق هستند و میدانند دقیقاً چه ایده، نتیجه و فرایندی را باید طی کنند، و خوشبختانه به نتایج بسیار خوبی در پایان تحقیقات خود دست می یابند.

با این وجود، این که از لیسانس، یک خط کاری و تحقیقاتی  مشخص برای ادامه روند تحقیقات شروع شود و در فوق لیسانس و یا دکتری به یک پروژه دانش بنیان با خروجی مالی مناسب تبدیل شوند، معمولاً به ندرت اتفاق خواهد افتاد.

شاید تعدادی از دلایل کارساز نبودن تحقیقات دوران تحصیلای  را بتوان چنین بیان نمود:


1) دانشگاه ها  بیشتر محیط های آکادمیک هستند و  به هیچ وجه محیط های صنعتی و دانش بنیان نیستد و روابط بسیار ضعیفی  با صنایع وابسته به رشته های خود دارند و (ارتباط با صنعت) هم فقط اسمی برای یافتن و جذب ایده های منحصر به فرد بوده، و نه برای اتصال دانشگاه به صنایع  و ایجاد کانال های ارتباطی و گسترش ایده و خلاقیت های تحقیقاتی مورد نیاز صنایع.
در نتیجه، دانشگاه با یک رویکرد پژوهش محور، به تولید علم می پردازد، اما چون تکنولوژی اجرای آن، در کنار این تولید علم وجود ندارد، خروجی این علم، در عمل بدون کاربرد است.

 دانشجو ها صرفاً یک سری واحد درسی را می گذرانند
 و اصلاً به چشم داشتن آینده مالیِ خود کفا و برای رشد و پیشرفت شخصی به دانشجویان پرداخته نمیشود.
وجود دانشگاه های در آمد محور نظیر دانشگاه های مشهور جهان، نیازمند داشتن دانشجویان  پول ساز است
و اکثر دانشگاه ها، برای رقابت و ساخت رزومه، به تولید علم با مقالات غیر کاربردی می پردازند
 و شاخص توسعه علمی و صنعتی را رشد تعداد مقالات منتشر شده می دانند، در صورتی که همیشه اینطور نیست.

بعنوان مثال از رشته مهندسی پلیمر دانشگاه های سرتاسر کشور،
 در سال چند مورد، ایده به تاسیس یک شرکت دانش بنیان تبدیل میشود
  که بتواند نیاز کشور به واردات یک محصول، قطعه یا ماده را مرتفع سازد ؟
چه تعداد از مقالات منتشر شده در دانشگاه های صنعتی، دولتی و آزاد ، به تامین علمی و رفع نیاز های صنعتی و تکنولوژیکی شرکت ها و صنایع کشور  منجر میشود ؟
چرا هیچ شرکتی در نوشتن پروپوزال یک دانشجوی آماتور دخالتی ندارد ؟
اصلاً نوشتن این همه پایان نامه و دانش نامه و تز چرا باید به جای دست یابی به تکنولوژی (هایی که اصلا نیاز به نوشتن مقاله ندارند)
ایجاد افکار و دیدگاه های مالی و اجرایی، صرفاً با هدف تولید مقاله و تامین خوراک مقاله ای ژورنال ها، 
و یا در نهایت فروختن کاغذ های پایان نامه هایی که با مصرف زمان قشر تحصیل کرده نوشته شده اند
 بدون کاربرد عملی و صنعتی در کشور تولید شوند؟



2) اساتید فرهیخته دانشگاهی معمولاً از صنعت دور بوده و بصورت ترجیحی در حال تحقیق 
و حرکت در لبه مرز های علم و دانش هستند و یا  عملاً با صنعت رابطه خوبی ندارند.

(این مورد رو از زبان استادی عرض میکنم که  خودشون در صنعت حضور دارند)
مگر اینکه یک استاد دانشگاه شخصاً صاحب شرکت یا کارخانه ای در حال رشد باشند ، که 
 تعداد این اساتید در کل کشور بسیار اندک است
در نتیجه، خروجی تحقیقاتی دانشجویان این اساتید گرانقدر، عملاً ارزش تولیدی، صنعتی و تکنولوژیکی ندارد.
از طرفی نقش اساتید در اتصال و تامین ارتباطات نیروی انسانی تحصیل کرده با صنایع هم ناچیز است.

برای مثال: ساخت ماشین آلات در حوزه فرایند های شکل دهی پلیمر ها، نیازمند تعامل میان دانشمندان و مهندسان
در رشته های پلیمر، شیمی، فیزیک، مواد، الکترونیک، کامپیوتر و... است، 
چنین تعاملاتی نیازمند داشتن بستر های  مناسب دانشگاهی و وجود  تشکیلات صنعتی در زیر مجموعه های
دانشگاه ها است، 
که چنین ساختار هایی نیز بیشتر به صورت شهرک های فناوری و پارک های علمی و از این دست ساختار ها بوده
 و تعاملات لازم، بصورت بنیادین، شکل نمی گیرند.
بنابر این رابطه های گسترده  میان اساتید علوم مختلف شکل نمی گیرد و نیاز های تکنولوژیکی  بین رشته ای پا بر جا باقی می ماند،
در نتیجه، بیشتر تولید مقاله داریم، تا پیشرفت های تکنولوژیکی که نیازمند تعاملات میان رشته ای است.

3) پشتیبانی ای از سوی صنعت برای تحقیق و توسعه لازم که  از طرف دانشگاه ها و دانشجویان  قابل تامین باشد
وجود نداشته و هزینه های تحقیقاتی اکثر شرکت ها، به جای اینکه در داخل مصرف شود، با خروج ارز از کشور، 
تامین کننده هزینه تحقیقاتی  شرکت های خارجی صاحب لایسنس می شود.
بنا بر این، شرکت های علمی-صنعتی داخلی ، سرمایه گذاری بر روی نیروی انسانی داخلی
نکرده و به جای آن به خرید تکنولوژی می پردازند، تا اینکه یک چرخه تکنولوژی ساز داخلی بوجود آورند.
این مورد نیز بخشی از چرخه معیوبی است که در آن تکنولوژی، خریدار داخلی ندارد،  صنعت هزینه ای برای ایجاد تکنولوژی نداشته
و دانشگاه نیز خود را مسئول تأمین تکنولوژی داخلی نمی بیند.
تنها شرکت های دانش بنیان و تکنولوژی محور بخش خصوصی هستند که اقدام به تولید تکنولوژی مورد نیاز خود می کنند
با این وجود حمایت های صورت گرفته از این شرکت ها نیز نا چیز است.


4) دانشجو ها معمولاً پشتوانه تجربه صنعتی ندارند، که تقصیر این مورد  باز هم سیستم آموزشی پایه، سیستم متوسطه کنکور محور
 و دانشگاه های آموزش محور محسوب میشوند، که این مورد آخر بیشتر بنگاه های در آمد زای فروش مدرک تحصیلی
و کارمند پرور محسوب می شوند
تا متولیان تامین علم و تکنولوژی کشور.

در نتیجه جهت گیری علایق، خلاقیت ها و نو آوری های دانشجویان، در چنین دانشگاه هایی، آنها را به  راه های درستی معمولاً هدایت نمیکند، چون بینش اجرای تحقیق برای تولید تکنولوژی، ارزش و حتی پول به آنها داده نشده و نمی شود.

چرا یک کشور، باید برای تربیت  نیروی انسانی متخصص خود، از آنها پول دریافت کند ؟
در حالی که می تواند از آنها نیرو هایی پول ساز و دارای درآمد و ارزش، و متخصصانی بسازد
که در آینده، این در آمد وارد  چرخه مالی کشور شود و مالیات آن را صرف گسترش این چرخه نماید ؟



در نهایت پروژه هایی هم که نتایج آنها قابل تبدیل به یک روش ،  قطعه ،  ماده ،  کالا ، خدمت 
و یا هر نوع  ارزش  قابل تبدیل به منابع مالی و پولی نیست
نتایج آن سیستم آموزشی،  تحصیل کرده هایی است، که عملاً وارد کار هایی بی ربط با تحصیلات و تحقیقات خود میشوند
و این در حالیست که کاری هم وجود ندارد !
یعنی  پلیمری ها یا باید خودشان کار بسازند و یا در شرکت ها چرخ را برای صاحبین صنایع از نو اختراع کنند !
یک بحث خیلی گسترده وجود داره، در مورد اینکه چرا صاحبین صنایع پلیمری و پتروشیمی و شیمیایی تمایلی به استتخدام تحصیل کرده های رشته مهندسی پلیمر ندارند که در آینده به این مورد بصورت مجزا می پردازیم.

بنابر این، اگر دانشجویان، بتوانند به نوعی، کارهای تحقیقاتی خود را در جهت تولید علم کاربردی و پول ساز انجام دهند، می توانند علاوه بر خود کفایی کاری، کار آفرین نیز باشند، و در آینده لازم نباشد که برای افرادی کار کنند، که حتی در واقع نمی دانند، کار یک مهندس پلیمر چیست و آنهایی هم که می دانند، به هیچ عنوان، به تحصیلکرده های رشته مهندسی پلیمر کار نمی دهند !

هدف نام بردن  این شرکت ها و افراد نیست، اما صد ها مورد را دیده ام که از این کار به شدت واهمه دارند و می گویند پلیمری ها، کار را یاد می گیرند و می روند و خودشان رقیب ما می شوند و ...


در نهایت برای اینکه دانشجویان عزیز بتوانند از ابتدا، وارد پروژه هایی بشون که نتیجه آن یک کسب و کار باشد

ما به آنها در انتخاب زمینه های تحقیقاتی ، و در انتخاب موضوع پایان نامه رشته مهندسی پلیمر کمک خواهیم کرد،

 که یا بتوانند  ارتباطات خوبی با صاحبین صنایع ( عزیزانی که تمایل به همکاری دارن) داشته باشند

و یا در غیر این صورت که ترجیح هم بر همین مورد است، خود دانشجویان پلیمر،  تحقیقات پایان نامه و تحقیقات مقاله های خود را  در راستایی انجام بدهند که منجر به نتایجی شود که قابلیت ساخت یک قطعه پلیمری، ماده پلیمری جدید، دستگاه های پلیمری  شود 

و یا حتی بتوانند به نحوی از ظرفیت های علمی و صنعتی رشته مهندسی پلیمر، در سایر صنایعاستفاده کنند

 و در ذهن خود از همان ابتدای ورود به این رشته، فکر داشتن یک کسب و کار هر چند در ابتدا کوچک، اما آینده دار را بپرورانند.



در  این مورد، ما آمادگی خود را برای همکاری با اساتید و دانشجویان اعلام می کنیم.

بنابر این

ایده از ما،

 پژوهش و کار تحقیقاتی از شما

نتایج درخشان چنین تحقیقاتی هم، برای مهندسین ایجاد شغل

و برای بسیاری دیگر اشتغال زایی در کشور  خواهد بود.


.

.

.


برای  مشاوره در زمینه اجرای تحقیقات با حوزه های صنعتی و قابل تبدیل به محصول دانش بنیان

و همچنین ایده های عالی در مورد نوشتن مقالات کاربردی در ژورنال های خارجی و داخلی ,

شرکت در کنفرانس های داخلی و بین المللی

چاپ مقاله در  ژورنال های مطرح دنیا

مشاوره پایان نامه و پروپوزال

مشاوره درسی

بهینه سازی پروژه ها و مقالات

راهنمایی در انتخاب موضوعات روز دنیا برای پروپوزال و تز فوق لیسانس و دکتری

و خلاصه موارد و  که به تنهایی شاید نتوانید در زمان محدود از پس آن برایید

به بیراهه نروید  و زمان و هزینه خود را بیهوده تلف نکنید . . .




دوستان فرهیخته، دانش آموختگان رشته های محض و مهندسی و

تمام عزیزانی که در رشته های مهندسی پلیمر و مهندسی شیمی و مهندسی صنایع غذایی و مهندسی نساجی و مهندسی پزشکی و نانو تکنولوژی

 ومهندسی مواد متالورژی و سرامیک قصد انجام پروژه هایی با هدف رسیدن به تاسیس یک شرکت و اشتغال زایی در سر دارند

 و تمامی دانشجویان و دانش آموختگانی که قصد کار بر روی مواد پلیمری را دارند، برای مثال

بچه های مهندسی عمران که قصد کار روی اصلاح خواص بتن و قیر و مصالح ساختمانی توسط پلیمر ها ویا ساخت و تعریف کاربرد هایی برای مواد جدید دارند.

مهندسانی که رشته آنها پلیمر نیست ولی به نحوی قصد اجرای پروژه های به نحوی وابسته به پلیمرها و نانو مواد رو دارند.

مهندسان و شرکت هایی که قصد انجام کارهای جدید و ایده های نو رو در سر دارن.

عزیزانی که مایل به  ساخت مواد پیشرفته پلیمری، اصلاح خواص مواد دیگر توسط مواد پلیمری و شیمیایی و

انجام پروژه هایی که به نحوی  وابسته به زیر شاخه هایی از علوم و مهندسی پلیمر و نانو مواد هستند، با هدف رسیدن به اشتغال زایی و کسب در آمد 

از نتایج تحقیقاتی خود دارند

و بچه های رشته های محض که علاقه به انجام تحقیقات در زمینه های مرتبط با علم پلیمرها دارن

دوستان عزیزی که قصد انجام کارهای پژوهشی ، انجام پروژه فوق لیسانس و دکتری ، انجام کارهای ساخت، تدوین، و انجام مقاله های ISI

و تهیه مقاله برای کنفرانس های داخلی و خارجی دارن، اگرچه اساتید مشاور و استاد راهنماهای دلسوزی در دانشگاه ها  برای دانشجو های خود

وقت صرف میکنند، اما با این حال هستند دانشجویانی که در رشته های مختلف نیاز به یک مشاور حرفه ای دارند

که برای تهیه پروپوزال با نتایج کاربردی و قابل تبدیل به محصولات و خدمات صنعتی و تاسیس شرکت های دانش بنیان، 

 انجام تستها و آزمونهای پلیمری با هدف دست یابی به نتایج کاربردی در صنعت و تولید و تجزیه و تحلیل نتایج، اجرای دقیق استاندارد ها و سایر مسائل و مشکلاتی که برای اجرای یک پروژه دارند

میتوانند برای داشتن تجارب چندین ساله تیم مهندسی و اساتید همکار با پلیمرسی در بسیاری از مراکز تحقیقاتی

با ما در تماس باشند تا با تجربه و علم بیشتری بتوانند ایده ها و نظریه های خود را محقق سازند.

.

.

.

برای  مشاوره مقاله خارجی و داخلی , شرکت در کنفرانس های داخلی و بین المللی

چاپ مقاله در  ژورنال های مطرح دنیا

مشاوره پایان نامه و پروپوزال

مشاوره درسی

بهینه سازی پروژه ها و مقالات

راهنمایی در انتخاب موضوعات روز دنیا برای پروپوزال و تز فوق لیسانس

و خلاصه موارد و مسایلی که به تنهایی شاید نتوانید در زمان محدود از پس آن برایید

به بیراهه نروید  و زمان و هزینه خود را بیهوده تلف نکنید . . .

با پلیمرسی پروژه تحقیقاتی را یک فرصت برای ساخت کسب و کار خود بدانید


.

.

.

.

.

   

0912-1404797

..

..

..

0935-1404797

..

..

..



mypolymer30@gmail.com


Instagram ; @Polymer30


Telegram : @Polymer30




 

.

.

.

.

.

.

.

  

 

copyright © 2014-2021 : polymer30

all rights reserved

    

    

 

 
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد